Përshkueshmëria vizuale, ajrosja dhe një tërheqje e fortë identitare, elementët e kombinuar plot-bosh kanë gjetur gjithnjë e më shumë vendin e tyre në arkitekturën bashkëkohore. Qoftë në ndërtesa të mëdha apo në rezidenca të vogla, ato shfaqen në forma, materiale dhe kompozime të ndryshme, duke ndihmuar në përcaktimin e shkallës së ndërveprimit midis hapësirës së brendshme dhe të jashtme.

Kjo artificë në një banesë është një mjet i rëndësishëm për të siguruar privatësi dhe intimitet, pa humbur mundësinë e lidhjes me jashtë dhe ajrosjen natyrale.

Elementet e kombinuar plot-bosh kanë fituar rëndësi në arkitekturën bashkëkohore, veçanërisht në vendet tropikale dhe të ngrohta, duke u shfaqur gjithashtu në variacione të reja dhe të dallueshme në fasada, çati dhe detaje në lloje të ndryshme materialesh dhe formash. Në arkitekturën e banimit, këto elementë kanë krijuar mjedise unike që integrojnë dritën, hijen dhe ajrosjen natyrale me nevojën për privatësi dhe përshkueshmëri vizuale.

Një nga mënyrat më tradicionale të përdorimit të këtyre elementeve është kombinimi i pjesëve të plot dhe bosh, si psh. me tulla, për të formuar një mur i izoluar. Kjo pjesë mund të jetë prej qeramike ose mund të jetë prej çimentoje.

Një mënyrë tjetër tradicionale e përfshirjes së elementeve të zbrazëta është riprodhimi i mashrabiya (një element arkitektonik që është karakteristik për arkitekturën tradicionale në botën islame) në një përshtatje më të modernizuar, siç është rasti i Shtëpisë One nga Fábrica Móvil, ose Shtëpisë Iguana nga OBRA BLANCA. Në të parën, paneli i madh i zgavrimit është prej qeramike, ndërsa në të fundit është prej çimentoje.

Në të gjitha rastet, ato shfaqen në një shkallë më të madhe në krahasim me zgavrimet tradicionale dhe të lashta që vulosnin dritaret dhe dyert e arkitekturës arabe. Në të njëjtën kohë, është gjithashtu e mundur të riprodhohet kjo praktikë tradicionale në një mënyrë më bashkëkohore, siç është rasti i Teviot House nga Casa100 Arquitetura.

Përveç riinterpretimeve dhe përshtatjeve të tullave të zgavruara, arritja e përshkueshmërisë vizuale ka qenë e mundur edhe përmes kombinimit të elementeve të tjerë konstruktivë. Në disa raste, krijohet një element për këtë lloj hijëzimi dhe përshkueshmërie, si në shtëpinë Awrawikara nga andramatin, ku brise-soleil është një element i zbrazët prej druri.

Në raste të tjera, elementi konstruktiv përdoret pa pësuar transformime të mëdha. Shembuj të kësaj janë Smith-Clementi Residence nga Rios Clementi Hale Studios dhe Pilará House nga Besonias Almeida Arquitectos, në të cilat dërrasat prej druri përdoren për të krijuar një fasadë estetikisht të mirë.

Elementi i përsëritur plot-bosh është i mrekullueshëm në fasada dhe për këtë arsye shërben si një mjet i rëndësishëm identifikimi për projektet, siç është rasti i Shtëpisë VY ANH nga Khuon Studio, e cila kombinon elementët metalikë me bimësinë, ose ndërtesën e banimit Chapireh nga Bio-Design Architects, e cila ndërton një model fasadë nga tulla qeramike.

Së fundi, arkitektura ka eksploruar avantazhet e këtyre elementeve edhe në përdorime jokonvencionale, si për shembull në projektin për Ivanhoe Extension nga Modscape, në të cilin druri në fasadë shërben më shumë për përshkueshmërinë vizuale sesa për ventilim.