Ky divan është i dekonstruktuar dhe i zbërthyer në elemente më të vogla. Ulësja dhe mbështetja e shpinës bëhen të pavarura njëra nga tjetra dhe një ndryshim në qepjen e tapicerisë bën të mundur diferencimin mes dy elementëve, që bien në kontakt vetëm në ato pika që janë të nevojshme për qëndrueshmërinë e saj.

I diplomuar në Politeknikun e Milanos, Vincenzo De Cotiis kombinon hapësirën me një ndjeshmëri ndaj sipërfaqeve të prekshme. Ai krijon forma të pastra, duke ndjekur një proces organik që lejon produktin përfundimtar të ruajë gjurmët e procesit. Prekja është po aq e rëndësishme sa shikimi dhe krijon struktura dhe zgjidhje. Linjat kristalore, të pastra ngarkohen me një energji të re në kundërvënien e teksturave dhe pjesëve. Materialet – të çmuara, të papërpunuara, ndonjëherë të egra dhe gjithmonë me një fuqi intensive dhe ndjellëse – karakterizojnë çdo projekt të tij. Stili është një derivat i lidhjeve të papritura të ngjyrave e të pjesëve bashke me shenjat dhe gërvishtjet e kohës. Estetika e De Cotiis ka të bëjë me papërsosmërinë e përsosur.