Si e mendoni ju arkitekturën dhe cili është projekti juaj i cili ju përfaqëson më së miri? 

Arkitektura është një profesion me shumë përgjegjësi.

Ne sa mund të ndikojmë në përmirësimin e kualitetit qoftë të banimit apo të vendit të punës të dikujt në të njëjtën kohë mund t'a shkatërrojmë atë. Imagjinoni nuanca jo të përshtatshme në hapësira të caktuara të cilat me kohë shkaktojnë ndikime negative tek njerëzit, imagjinoni një dhomë gjumi pa ndriçim natyral për një njeri që vuan nga sëmundjet respiratore apo reumatizmale, imagjinoni hapësira pa kontraste për njerëz që kanë probleme me të parin. Impakti ynë është edhe në shkallë globale. Një dizjan jo i përgjegjshëm është një problem më tepër në zinxhirin e problemeve që po e cënojnë vazhdimisht planetin Tokë.

Në studion tonë, ajo çka e karakterizon që prej fillimit është puna në ekip. Çdo ndërtesë përbëhet përmes një pune në grup ku secili kontribuon me idetë e tij.

Gjurma ime mund të shihet tek gjenerimi i koncepteve, kompozimet e në veçanti tek relacioni mes  ndërtesës dhe hapësirës përreth apo peizazhit.

Nëse nisemi nga mesazhi që jep ndërtesa atëherë Biblioteka rajonale në Gjakovë do të mund t'më përfaqësojë: përmes eliminimit të monumentalitetit që dikur përfaqësonin  këto ndërtesa, duke e sjellë atë në një shkallë më humane dhe më afër njeriut; përmes dialogut mes gurit (i nxjerrë nga lumenjtë e qytetit), drurit dhe gjelbërimit si elementë kryesorë të arkitekturës dhe sidomos dukshmërisë së materialeve natyrore dhe thjeshtësisë në kompozim si rezistencë ndaj fenomentit të arkitekturës së pasluftës në Kosovë ku trend ishte përdorimi i materialeve sintetike dhe stili arkitektonik turbofolk.

Çfarë këshille do i jepje vetes tënde në fillim të karrieres, i vlefshëm edhe për arkitektet e reja ose ato vajza/gra që duan të bëhen arkitekte? 

Dysho edhe më shumë! Të përmirëson.

 

Meqenësë jemi duke jetuar në një kohë të "Shok arkitekturës" (Shock architecture), të mos bëheni viktimë e modeleve jo të mira që vijnë si rezultat i egove të investitorëve të ndryshëm që dominancën dëshirojnë t'a tregojnë përmes projekteve megalomane dhe arkitekturës të tejngarkuar.

Arkitektët e rinj duhet ta kuptojnë nocionin e "mishërimit". Sa më shumë të studiojnë vendin për të cilën do të projektojnë, ta shohin duke i përdorur të gjitha shqisat, ta ndjejnë atë. T'a projektojnë veten e tyre në atë vend. Të mishërohen me të sa më shumë që të jetë e mundur sepse vetëm në këtë mënyrë do të krijojnë një ndërtesë origjinale, një ndërtesë e cila duket se ka dalë në mënyrë të natyrshme e jo e vendosur në hapësirë me zor.

Gjithashtu të mos bëhen egoist në idenë e reflektimit të individualitetit në mënyrë imponuese por ai individualitet, përmes tipareve origjinale që kanë dal nga mishërimi, në dizajnin e tyre të jetë i sajuar në atë mënyrë që ndërtesa të krijojë përshtypjen se gjithmonë ka qenë aty dhe do të jetë për një kohë të gjatë.

Mishërimi dhe prezantimi i individualitetit përmes vendosjes së kujdeshme të elementeve arkitektonike është shumë e rëndësishme duke marrë parasysh se së shpejti do të hyjmë në një realitet të ri ku inteligjenca njerëzore do të shkrihet me inteligjencën e makinave. Ndaj “rrëmbeni" momentin, sepse do t'ju bëjë më të privilegjuar në raport me gjeneratat e ardhshme të arkitektëve Gen Z.