Edoardo Tresoldi i lindur në 19 dhjetor 1987 (33 vjeç), në Milano, Itali, është një skulptor dhe stilist italian, i njohur për skulpturat e tij jashtëzakonisht realiste, transparente të bëra nga rrjetë teli metalik. Ai u rrit në Milano ku, në moshën nëntë vjeç, ai filloi të eksperimentonte me teknika të ndryshme dhe gjuhë artistike nën udhëzimet e piktorit Mario Straforini.
Në vitin 2009 ai u transferua në Romë dhe ai filloi të punojë në zona të ndryshme. Kinemaja, muzika, skenografia dhe skulptura i siguruan atij një vizion heterogjen të arteve dhe ato u bënë një platformë për eksperimente.
Që nga viti 2013 ai ka krijuar ndërhyr në hapësirat publike duke krijuar vepra arti e duke i përqëndruar kërkimet e tij në vendet gjeniale, nëpërmjet studimit të elementeve të peizazhit. Puna e tij përfshin gjithashtu formimin me mjeshtëri të rrjetës së telit në skulptura të ndërlikuara të kafshëve, njerëzve dhe ndërtesave. Ai vendosi që pozicionimi i tyre të ishte në vende strategjike të integruara në mënyrë të përsosur përreth, me qëllim që të sjell një sens specifik të kohës dhe hapësirës.
Punimet e tij flasin për vijën e hollë midis lirisë dhe robërisë dhe sesi njeriu ndikon në mjedisin ku jeton. Ato janë futur në hapësira publike, kontekste arkeologjike, festivale të artit bashkëkohor, festivale muzikore dhe ekspozita në grupe. Në vitin 2016, në bashkëpunim me MIBACT, ai punoi në restaurimin e Bazilikës së Krishterë të Santa Maria në Siponto, një konvergjencë unike midis artit bashkëkohor dhe arkeologjisë. Në vitin 2015, Edoardo bashkëpunoi me artistin e rrugës Gonzalo Borondocreating Chained, një pjesë që kombinon një skulpturë murale dhe rrjetë teli që përshkruan një burrë duke u ngjitur nga një mur, duke kaluar nga një mural 2D në një skulpturë 3D. Pjesa u krijua për ngjarjen artistike të organizuar nga Galeria Wunderkammern në të cilën nëntë artistë të rëndësishëm urbanë morën çmimet përkatëse sa i përket pozicionimit të veprave artistike në natyrë në qytetin e Milanos.
Në vitin 2017 ai u cilësua nga "Forbes" si një nga 30 artistët më me ndikim nën 30 vjeç në Europë. Në vitin 2018 ai mori pjesë në Festivalin e Muzikës dhe Arteve Coachella Valley në Indio, California, ku bëri "Etherea", një instalim i përkohshëm monumental.
Edoardo është një mjeshtër në fushën e tij. Një vështrim i vetëm në secilën prej skulpturave të tij, duke filluar nga statuja më të vogla në ndërtesa me përmasa masive është e mjaftueshme që shikuesi të kuptojë nivelin e ndërlikimit dhe saktësisë delikate që kërkohet për t'i sjellë në jetë këto skulptura. Duke përdorur vetëm copa metali të përkulur, Tresoldi përfaqëson me shkathtësi formën njerëzore përmes gjuhës natyrore të trupit të ekzekutuar mirë, përtej shprehjeve reale të fytyrës dhe rrudhave të vendosura me përpikëri në veshje.Nëpërmjet transformimit të një materiali të zakonshëm industrial artisti arrin të krijojë figura tridimensionale të punuara me delikatesë, të cilat cilësohen si vepra arti në të cilat format krijojnë vëllime. Ndjenjat shërbejnë si protagonistët e vërtetë të rrëfimit, Edoardo zhvillon një histori ose një personazh dhe i konkretizon ato përmes krijimit të skulpturës.
Instalimet arkitekturore në shkallë të gjerë të Tresoldit të tilla si Incipit dhe L I F T janë veçanërisht tërheqëse dhe magjepsëse. Incipit është një instalim i lartë i frymëzuar nga arkitektura, i ndërtuar në qytetin piktoresk të Marina di Camerota, si pjesë e një festivali lokal Meeting del Mare 2015. E përbërë nga tetë kolona të bashkuara me harqe gjysmërrethore, skulptura është formuar nga rrjetë teli, duke rrezatuar tejdukshmëri dhe qetësi. Teli i hollë, me sheshet e tij të panumërta të imëta, e bën krijimin masiv të artistit të shikohet kryesisht. Kundër qiellit blu, Incipit shfaqet si një formë eterike, pothuajse fantazmë. Në majë të saj, një tufë zogjsh teli të ngulitur, në një qëndrim të përhershëm fluturimi, po drejtohen drejt qiellit.
Incipit
Artisti kishte një bashkëpunim tjetër me Borondon. Ai mori pjesë në ekspozitën e Kafshëve dhe për këtë rast, ai prodhoi një instalim monumental. Më vonë, Edoardo Tresoldi zbuloi edicionin e tij të parë të kufizuar të skulpturave të bëra në studio me titull “Arsyeja”, duke shfaqur një zog mahnitës të mbështetur në rrjetë teli.
Heteronomia e arkitekturës kuptohet si kushti që duhet ndjekur nëse i vendos qëllim vetes për të prodhuar ndërtesa që i përkasin kohës moderne,të cilat përbëhen nga ndërthurje komplekse vlerash dhe e nevojave që e karakterizojnë punimin.
Heteronomia në arkitekturë na lejon të thyejmë kufijtë e lidhur akoma me konceptin e sektorit shkencor tashmë të vjetëruar. Një nga njerëzit që kohët e fundit ndoqi me sukses rrugën e Heteronomisë së arkitekturës dhe artit përmes një rruge kufitare është Edoardo Tresoldi, një skulptor italian që "heton" poetikën e dialogut midis njeriut dhe peizazhit duke përdorur gjuhën arkitekturore si një mjet dhe çelës shprehës në hapësirën e leximit.
Artisti luan me transparencën e rrjetës metalike për të kapërcyer dimensionin hapësirë-kohë dhe për të rrëfyer një dialog midis Artit dhe Botës. Pesë tema u morën në konsideratë për të adresuar çështjen e heteronomisë së arkitekturës me Skulptorin Tresoldi. E para ka të bëjë me VENDIN, sepse arkitektura është plotësisht e kushtëzuar nga konteksti material dhe jomaterial. Tema e dytë e trajtuar është PROJEKTI, i kuptuar si një veprim i parafytyrimit të objektit që do të realizohet, përtej ndikimeve kulturore, shoqërore dhe historike. Sipas Tresoldit, një autor mund të krahasohet me një organizëm që thith disa koncepte, i jeton ato dhe më në fund i lëshon ato përmes aktit krijues. Kur artisti e gjen veten duke krijuar një vepër, ai preferon të shkojë në atë vend për të provuar, të kapë dinamikën e vendit në të cilin mund të gjendet dhe të shprehet.
Kur lidhet me një vend dhe sheh çelësin për të kapur elemente të caktuara, ai e jeton këtë proces në një mënyrë pjesërisht egoiste, ndërsa në fazën e shtjellimit të instalimit artisti shprehet përmes gjuhëve të njohura të përbashkëta për të gjithë. Që këtu qëllimi është të përgjosh dhe të punosh me arketipe të thjeshta që i bëjnë veprat e tij sa më të drejtpërdrejta: "procesi është i ngjashëm me atë të kompozimit të një kënge dashurie që, shumicën e kohës, është shkruar nga autori në një moment specifik të jetuar me një person specifik. Në atë rast, përvoja është jashtëzakonisht personale por në momentin kur tregohet, bëhet përvojë korale ”. E gjithë kjo është sinteza që na lejon të lidhemi thellësisht me atë që është përreth nesh.
Duke punuar me transparencë, skulptori është përpjekur ta përkthejë idenë e tij në gjuhën e bashkëkohësisë. Kjo marrëdhënie e pastër me elementet është gjithashtu ajo që na lejon të kuptojmë se si kuptimet e arketipeve të caktuara (kolona, transparenca) janë zhvilluar me kalimin e kohës. Koha, në Tresoldi, e ka bërë idenë e tij për ndryshimin e transparencës, duke e shndërruar atë në konceptin e Çështjes Munguese. Duke u nisur nga një koncept, nga një instikt drejt një materiali. Mund të shihet se si puna e tij mbi mungesën është transformuar me kalimin e kohës. Megjithëse sot shumë njerëz e lidhin punën e tij me vizatime të kornizave me tela, në të vërtetë puna e Tresoldit lind nga një veprim analoge fort i vërtetë, material dhe në fakt, puna e tij bazohet në "qepjen" e rrjetës, një akt që fizikisht do të ishte i kuptueshëm edhe në të kaluarën. Në fakt, para ndërtimit të një vepre të përhershme, festivali lejon të ketë një efekt në të përkohshmen, jo vetëm për nga struktura, por edhe nga niveli i shoqërisë së imagjinueshme:” Kur për një javë disa njerëz banojnë në një vend, ai vend bëhet një qytet. Nga ky këndvështrim, festivalet janë një përvojë shumë formuese ku praktika arrin të krahasohet me teorinë, një hendek që është papastërtia e njerëzimit.
Siç ai vetë është prononcuar, një projekt tjetër të cilit po i përkushtohet është STUDIO STUDIO STUDIO. Ai është gjatë të gjithë kohës në punime me ekipin e tij, ekip I cili është formuar me kalimin e kohës me individë të sektorëve të ndryshëm, si pasojë e bashkëpunimit të tij me shumë njerëz të ndryshëm.
Referuar: https://www.edoardotresoldi.com/