Spitali Veteriner i Tiranës

Arkitektura është forma më e plotë e artit. Është mjeshtëria e të skicuarit vija me kuptim, të cilat, sapo shndërrohen në mure dhe hapësira, zbulojnë gëzimet, pasionet dhe qëllimet e arkitektit. Nuk ka të bëjë vetëm me ndërtimin e strukturave; por me krijimin e vendeve me kuptim, që rezonojnë me jetën, kulturën dhe natyrën. Ne besojmë se hapësirat nuk duhet të jenë vetëm funksionale, por duhet të ngjallin emocione, të nxisin mendimin dhe të përmirësojnë mirëqenien e atyre që i jetojnë.

Puna jonë sfidon të zakonshmen dhe e injekton dizajnin me gëzim, finesë dhe një kuptim të thellë të psikologjisë së hapësirës.

Kjo filozofi merr formë në këtë projekt: Spitali Veterinar i Tiranës. Pasioni, entuziazmi dhe vizioni janë shndërruar në një hapësirë fizike. Eksterieri i butë dhe i fluid i spitalit krijon konstrast me logjikën e strukturuar të planit, duke krijuar një ndjesi mrekullie dhe harmonie. Ajo që nis si gjeometri e thjeshtë, statike, e rrënjosur në psikologjinë hapësinore dhe parimet antropologjike, shpaloset në një rrjet dinamik formash të lakuara që e kthejnë këtë hapësirë në një vend të vërtetë, plot lëvizje dhe jetë. Format rrjedhëse zhdukin çdo frikë  nga mbyllja, duke krijuar një ambient të hapur dhe çlirues.

The architecture does not impose itself on nature but rather rises from it in fluid, sculptural gestures. The curved structures create waves in the landscape, defying immediate understanding, as if they are living sculptures. The hospital itself remains almost hidden, unrecognizable as a medical facility —what one encounters is not just a building but an entirely different world. It is a space designed to be joyous, intriguing, and above all, conceived for the benefit of sick animals—a remarkable purpose.

Arkitekturë  që nuk i imponohet natyrës, por ngrihet prej saj në gjeste fluide, skulpturore. Strukturat e harkuara krijojnë valë në peizazh, duke sfiduar kuptimin e menjëhershëm, sikur të ishin skulptura të gjalla. Vetë spitali mbetet pothuajse i fshehur, i papranueshëm si një institucion mjekësor — ajo që sheh  është jo thjesht një ndërtesë, por një botë krejtësisht ndryshe. Është një hapësirë e krijuar për të qenë e gëzueshme, intriguese dhe mbi të gjitha, e menduar për mirëqenien e kafshëve të sëmura — një qëllim i jashtëzakonshëm.

Kontrasti mes formave të buta, organike dhe forcës së papërpunuar të betonit brutalist i jep projektit thellësi estetike dhe praktike. Tarracat  dhe kopshtet nuk janë thjesht dekorative; ato shërbejnë si hapësira terapeutike për ‘pacientët’, duke u ofruar dritë, ajër dhe lidhje me natyrën. Brenda, spitali është planifikuar me kujdes për të përmbushur nevojat psikologjike të pacientëve të tij. Ashtu si në kujdesin shëndetësor për njerëzit, psikologjia hapësinore luan rol thelbësor, duke siguruar që specie të ndryshme, sidomos ato me natyrë kundërshtare, të ndihen të sigurta dhe të qeta. Organizimi i hapësirave për macet dhe qentë ndjek të njëjtat parime si për njerëzit: komoditet, ndarje kur është e nevojshme dhe një qasje të menduar për bashkëjetesën.

Ky projekt është pjesë e një lëvizjeje më të gjerë, një rilindje e institucioneve inteligjente dhe të bukura në Shqipëri. Ndërsa vendi hapet ndaj botës, duhet të lundrojë mes një arkitekture të ngurtë, të udhëhequr nga dogma, dhe një qasjeje më njerëzore, të përqendruar te natyra. Shpesh, arkitektura moderne përpiqet të dominojë ambientin, në vend që të harmonizohet me të, duke harruar se natyra nuk është e ndarë nga jeta — ajo është vetë jeta. Tani është momenti për të mbjellë farat e një arkitekture cilësore që respekton klimën, traditat dhe historinë e pasur të Shqipërisë. Spitali Veterinar është një nga këto fara, që përfaqëson një kalim nga hapësirat statike, përkujtimore, drejt vendeve dinamike, përfshirëse, që ftojnë jetën të lulëzojë. Ai qëndron si një tribut për mjeshtërinë me pasion, klientët me vizion dhe një dëshirë të përbashkët për të krijuar diçka që është njëkohësisht funksionale dhe jashtëzakonshme. Është arkitekturë që sfidon konvencionin, por mbi të gjitha, është arkitekturë që shërben, shëron dhe frymëzon.