Kantina Antinori

Vendi ndodhet mes kodrave unike të Chianti, të mbuluara me vreshta, në gjysmë të rrugës midis Firences dhe Sienës. Një klient i kulturuar dhe inovator ka bërë të mundur që nëpërmjet arkitekturës të ndiqet përmirësimi i peizazhit dhe mjedisit si shprehje kulturore dhe sociale të vendit ku prodhohet vera.

Prandaj, aspektet funksionale janë bërë një pjesë thelbësore e një itinerari të projektimit i cili përqendrohet në eksperimentimin gjeomorfologjik të një ndërtese të kuptuar si shprehja më autentike e një simbioze dhe shkrirjeje të dëshiruar midis kulturës antropike, punës së njeriut, mjedisit të tij të punës dhe mjedisi natyror. Ndërtimi fizik dhe intelektual i kantinës mbështetet në lidhjet e thella dhe të rrënjosura me tokën, një marrëdhënie kaq intensive (edhe në aspektin e investimeve ekonomike) sa e bën imazhin arkitekturor të fshihet dhe të përzihet me të.

Prandaj, qëllimi i projektit ka qenë bashkimi i ndërtesës dhe peizazhit rural; kompleksi industrial duket të jetë pjesë e kësaj të fundit falë çatisë, e cila është kthyer në një tokë bujqësore të kultivuar me hardhi, e ndërprerë, përgjatë vijave të konturit, nga dy prerje horizontale që lëshojnë dritën në brendësi.

Prandaj, fasada, për të përdorur një shprehje tipike për ndërtesat, shtrihet horizontalisht përgjatë shpatit natyror, e ndjekur nga rreshtat e hardhive të cilat së bashku me dheun formojnë "mbulesën e çatisë". Hapjet ose çarjet në çati zbulojnë në mënyrë diskrete brendësinë e nëndheshme: zonat e zyrave dhe zonat ku prodhohet vera janë rregulluar përgjatë pjesës së poshtme, dhe zonat e shisheve dhe magazinimit përgjatë pjesës së sipërme. Zemra e izoluar e kantinës, ku vera maturohet në fuçi, përcjell, me errësirën e saj dhe sekuencën ritmike të qemereve prej terrakote, dimensionin hyjnor të një hapësire që fshihet, jo për shkak të dëshirës për ta mbajtur atë larg syve, por për të garantuar kushtet ideale termo-higrometrike për maturimin e ngadaltë të produktit.

Një lexim i prerjes arkitektonike të ndërtesës zbulon se rregullimi altimetrik ndjek si proçesin e prodhimit të rrushit që zbret (njëlloj si nga forca e gravitetit) - nga pika e mbërritjes, te rezervuarët e fermentimit në qemerin nëntokësor të fuçive - dhe atë të vizitorit që ngjiten nga zona e parkimit drejt kantinës së verës dhe vreshtave, përmes zonave të prodhimit dhe ekspozimit, zona ku vjetërohet vinsanto, për të arritur më në fund në restorant dhe në katin ku ndodhet auditori, muzeu, biblioteka, zonat e degustimit të verës dhe pika e shitjes.

Zyrat, zonat administrative dhe zyrat ekzekutive, të vendosura në katin e sipërm, janë të vendosura nga një sekuencë e oborrit të brendshëm të ndriçuar nga çarjet rrethore të shpërndara nëpër çatinë e vreshtit. Ky sistem shërben edhe për të siguruar dritë për bujtinën dhe dhomën e mirmbajtësit. Materialet dhe teknologjitë evokojnë traditën vendase me thjeshtësi, duke shprehur në mënyrë koherente temën e natyralitetit të studiuar, si në përdorimin e terrakotes ashtu edhe në këshillimin e përdorimit të energjisë së prodhuar në mënyrë natyrale nga toka për të ftohur dhe izoluar kantinën, duke krijuar kushte ideale klimatike për prodhimin e verës.