Të dhëna mbi projektin
-
Studio
Klaudio Çurmaku
-
Faqja e Arkitektit
-
Tipologjia
Interior Design
-
Statusi
Completed
-
Photography
Leonit Ibrahimi
Përshkrimi
Siç shprehet dizajneri italian Massimo Vignelli, misioni kryesor i një dizajneri është të luftojë kundër gjërave të shëmtuara. Megjithatë, kur bëhet fjalë për projektimin e hapësirave mjekësore, përveç të shëmtuarës duhet të përballemi edhe me ndjesi si ankthi apo frike. Kontributi i arkitekturës nëpërmjet “dekorimit” të interierit në këto tipologji vazhdon të jetë i diskutueshëm, megjithëse grupe të ndryshme kërkimore si 'Evidence-Based Design' ofrojnë dëshmi të qëndrueshme për një ndikim të rëndësishëm në mënyrën se si ndihen pacientët në hapësira të ndryshme.
Gjëja e parë që më erdhi në mendje kur mora detyrën e projektimit të një klinike dentare ishte se ajo nuk duhet të duket si një klinikë. Ky parim në një farë mënyre qëndron në vazhdimin e humanizimit të spitaleve pas ndërgjegjësimit për ndikimin negativ që na japin ambientet e bardha me korridoret të gjata.
Klinika ndodhet në një ndërtesë multifunksionale shumë pranë qendrës së Tiranës. Avantazhi kryesor i kësaj hapësire ishte pamja nga dritaret, e cila është një faktor kyç në mjediset mjekësore. Pranë këtyre dritareve vendosen tre karrige dentare dhe një që shërben për kontrolle, pranë ambientit të pritjes.
Zona e pritjes përbëhet nga një rresht karrigesh përballë një muri prej druri. Një rrasë druri e vendosur në mes të lartësisë së murit fillon si dekor, vazhdon më tej si doreza e derës së njërës prej dhomave dhe më pas kthehet në pjesën e sipërme të banakut të pritjes.
Duke mbajtur një vijë të drejtë, kjo vijë horizontale fillon si dekor dhe vazhdon të kryejë funksione të tjera. Krijon një kombinim interesant të drurit të ngrohtë, xhamit të tejdukshëm me nuancë menteje dhe dy pjesë të futura, ku njëra shërben si pritje dhe tjetra si hapësirë konsulte.
Muri i përparmë është i mbuluar me një pasqyrë me një hije të ngrohtë, duke e zgjeruar hapësirën virtualisht. Qëllimi i kësaj hapësire tërheqëse ishte të siguronte qetësi e cila disi na kujton qetësinë e tempujve japonezë. Ky mur druri i cili mbyllet me një perde me hark, një element shtëpiak, i shoqëron pacientët në dhomën e trajtimit.
Ndërkohë, dhomat e trajtimit janë shumë të ndryshme, ku mbizotëron bardhësia dhe furnizimi i plotë i dritës natyrale. Kontrasti me ngjyrën e zezë jepet në disa detaje si poltrona, drita apo sportele.
Dyert nuk kanë doreza për të eliminuar detajet e tepërta dhe gjithashtu ka bimë në çdo dhomë, duke kontribuar në vetitë e tyre qetësuese. I ndikuar nga forma e hapësirës ekzistuese, e cila ndodhet në harkun e ndërtesës, rrethi përdoret si element në dizajn, duke eliminuar kështu këndet e forta dhe duke krijuar një vazhdimësi më fluide.
Vendndodhja
Tirana, Albania