His work is now considered as the international emblem of the Modern Movement in architecture. It provided new solutions:

• inventing a new architectural language:architecture that gives way to light
• modernising architectural techniques and technology:architecture that develops upwards
• meeting the social and personal needs of modern people:functional spaces

Puna e tij konsiderohet tani si emblema ndërkombëtare e Lëvizjes Moderne në arkitekturë. Ajo ofroi zgjidhje të reja:

• shpikja e një gjuhe të re arkitekturore: arkitekturë që i hap rrugë dritës
• modernizimi i teknologjise dhe teknikave arkitekturore: arkitektura që zhvillohet vertiikalisht
• përmbushja e nevojave sociale dhe personale të njerëzve modernë: hapësira funksionale

At a very early stage, the architect developed the principles of five key points for a new architecture:

• a building raised on pilotis pile stilts,
• a self-supporting structural framework formed by columns and beams,
• glazed external walls,
• a flexible open plan (without load-bearing walls) that can be adapted according to the building’s functions and their changes,
• a terrace roof that acts as a roof garden.

Villa Savoye succinctly summed up the five points of architecture.

Në një fazë shumë të hershme, arkitekti zhvilloi parimet e pesë pikave kryesore për një arkitekturë të re:

• një ndërtesë e ngritur mbi pilota,
• një strukture vetë-mbështetëse e formuar nga kolonat dhe trarët,
• mure të jashtme me xham,
• një plan fleksibël i hapur (pa mure mbajtëse) që mund të përshtatet sipas funksioneve të ndërtesës dhe ndryshimeve të tyre,
• një çati tarracë që vepron si një kopsht çati.

Villa Savoye përmbledh në mënyrë koncize pesë pikat e arkitekturës.

Le Corbusier combined the organisation of space with the use of carefully chosen colours, which reflect his main lines of thought:

• green:to adapt architecture to its environment and remain continually in touch with nature,
• yellow:architecture that develops with light,
• blue:constant contact with the space,
• red:Man is the driving force of his creation.

Le Corbusier kombinoi organizimin e hapësirës me përdorimin e ngjyrave të zgjedhura me kujdes, të cilat pasqyrojnë linjat e tij kryesore të mendimit:

• jeshile: të adaptojë arkitekturën me mjedisin e saj dhe të mbetet vazhdimisht në kontakt me natyrën,
• e verdhë: arkitektura që zhvillohet me dritë,
• blu: kontakt i vazhdueshëm me hapësirën,
• e kuqe: Njeriu është forca shtytëse e krijimit të tij.

Le Modulor

The Modulor was a standard model of the human form which Le Corbusier devised to determine the correct amount of living space needed for residents in his buildings. Le Corbusier explicitly used the golden ratio in his Modulor system for the scale of architectural proportion. He took Leonardo’s suggestion of the golden ratio in human proportions to an extreme: he sectioned his model human body’s height at the navel with the two sections in golden ratio, then subdivided those sections in golden ratio at the knees and throat; he used these golden ratio proportions in the Modulor system.

Modulori

Modulori ishte një model standard i formës njerëzore që Le Corbusier sajoi për të përcaktuar sasinë e saktë të hapësirës së jetesës të nevojshme për banorët në ndërtesat e tij. Le Corbusier në mënyrë të qartë përdori raportin e artë në sistemin e tij Modulor për shkallën e proporcionit arkitektonik. Ai e coi sugjerimin e Leonardo Da Vinci për raportin e artë në përmasa njerëzore, në një ekstrem: ai e seksionoi lartësinë e modelit të tij të trupit të njeriut në kërthizë me dy seksione në raport të artë, pastaj i ndau ato seksione në raport të artë në gjunjë dhe fyt; ai përdori këto përmasa të raportit të artë në sistemin Modulor.

Cité radieuse

The first and most famous of these buildings, also known as Cité radieuse (Radiant City) and, informally, is located in Marseille, France, and was built between 1947 and 1952. One of Le Corbusier’s most famous works, it proved enormously influential and is often cited as the initial inspiration of the Brutalist architectural style and philosophy.

Cité radieuse

E para dhe më e famshmja nga ndërtesat e arkitektit, e njohur edhe si Cité radieuse (Qyteti Radiant) dhe, joformalisht, ndodhet në Marsejë, Francë, dhe u ndërtua midis viteve 1947 dhe 1952. Një nga veprat më të famshme të Le Corbusier, ajo doli jashtëzakonisht me ndikim dhe përmendet shpesh si frymëzimi fillestar i stilit dhe filozofisë arkitekturale brutale.

The flat roof is designed as a communal terrace with sculptural ventilation stacks, a running track, and a shallow paddling pool for children. There is also a children’s art school in the atelier. The roof, where a number of theatrical performances have taken place, underwent renovation in 2010 and since 2013 it hosts an exhibition center called the MaMo. The roof has unobstructed views of the Mediterranean and Marseille.

Catia e sheshtë është dizajnuar si një tarracë sociale me oxhaqe ventilimi skulptural, një pistë vrapimi dhe një pishinë të cekët për fëmijë. Ekziston edhe një shkollë arti për fëmijë në atelier. Tarraca, ku janë zhvilluar një numër i shfaqjeve teatrale, iu nënshtrua rinovimit në vitin 2010 dhe që nga viti 2013 ajo strehon një qendër ekspozite të quajtur MaMo. Tarraca ka pamje pa pengesa të Mesdheut dhe Marsejës.

Palace of Assembly (Chandigarh)

Palace of Assembly is a legislative assembly located in Chandigarh, built around the 1950s in India. It is part of the Capitol Complex, which comprises three buildings — Legislative Assembly, Secretariat and High Court. This building was designated as a UNESCO World Heritage Site in 2016. The building has an open plan and is built with the Himalays in its backdrop. It features a circular assembly chamber, a forum for conversation and transactions, and a stair-free circulation.

Pallati i Kuvendit

Pallati i Kuvendit është një asamble legjislative e vendosur në Chandigarh, e ndërtuar rreth viteve 1950 në Indi. Ai wshtë pjesë e Kompleksit të Kapitolit, i cili përbëhet nga tre ndërtesa – Asambleja Legjislative, Sekretariati dhe Gjykata e Lartë. Kjo ndërtesë është caktuar si një sit i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s në vitin 2016. Ndërtesa ka një plan të hapur dhe është ndërtuar me Himalajet në sfondin e saj. Ajo përmban një dhomë rrethore të kuvendit, një forum për bisedë dhe transaksione, dhe një qarkullim tw brendshwm pa shkallë.

Religious architecture (1950–1963)

Le Corbusier was an avowed atheist. But he also had a strong belief in the ability of architecture to create a sacred and spiritual environment. In the postwar years he designed two important religious buildings; the Chapelle of Notre-Dame-du-Haut at Ronchamp (1950–1955); and the Convent of Sainte Marie de La Tourette (1953–1960).

Le Corbusier first visited the remote mountain site of Ronchamp in May 1950, saw the ruins of the old chapel, and drew sketches of possible forms. He wrote afterwards: “In building this chapel, I wanted to create a place of silence, of peace, of prayer, of interior joy. The feeling of the sacred animated our effort. Some things are sacred, others aren’t, whether they’re religious or not.”

Arkitektura fetare (1950–1963)

Le Corbusier ishte një ateist i prirur. Por ai gjithashtu kishte një besim të fortë në aftësinë e arkitekturës për të krijuar një mjedis të shenjtë dhe shpirtëror. Në vitet e pasluftës ai projektoi dy ndërtesa fetare të rëndësishme; Kapela e Notre-Dame-du-Haut në Ronchamp (1950-1955); dhe Konventa e Sainte Marie de La Tourette (1953–1960).

Le Corbusier së pari vizitoi vendin e largët malor të Ronchamp në maj 1950, pa rrënojat e kapelës së vjetër dhe vizatoi skica të formave të mundshme. Ai shkroi më pas: “Në ndërtimin e kësaj kapeleje, unë desha të krijoja një vend heshtjeje, paqeje, lutjeje, gëzimi të brendshëm. Ndjenja e shenjtëruar e përpjekjes sonë. Disa gjëra janë të shenjta, të tjera nuk janë, qoftë ato jeni fetar apo jo. “

The second major religious project undertaken by Le Corbusier was the Convent of Sainte Marie de La Tourette in L’Arbresle in the Rhone Department (1953–1960).  This project involved not only a chapel, but a library, refectory, rooms for meetings and reflection, and dormitories for the nuns. For the living space he used the same Modulor concept for measuring the ideal living space that he had used in the Unité d’Habitation in Marseille.

In 1960, Le Corbusier began a third religious building, the Church of Saint Pierre in the new town of Firminy-Vert, where he had built a Unité d’Habitation and a cultural and sports centre.

Projekti i dytë i madh fetar i ndërmarrë nga Le Corbusier ishte Konventa e Sainte Marie de La Tourette në L’Arbresle në Departamentin Rhone (1953-1960). Ky projekt përfshinte jo vetëm një kishëz, por një bibliotekë, rafinerinë, dhoma për takime dhe reflektime, dhe konvikte për murgeshat. Për hapësirën e jetesës ai përdori të njëjtin koncept Modulor për matjen e hapësirës ideale të jetesës që kishte përdorur në Unité d’Habitation në Marseille.

Në vitin 1960, Le Corbusier filloi një ndërtesë fetare të tretë, Kisha e Shën Pierrit në qytetin e ri të Firminy-Vert, ku ai kishte ndërtuar një Unité d’Habitation dhe një qendër kulturore dhe sportive.

National Museum of Western Art

The Main Building was designed by the Swiss architect  Le Corbusier. It is the only representative example of his work in the Far East; and the New York Times review of its opening suggested that the building itself presented an “artistic significance and beauty” which rivaled the paintings inside. The multi-story, reinforced concrete building was completed in March 1959 as a symbol of the resumption of diplomatic ties between Japan and France after World War II.

National Museum of Western Art

Ndërtesa kryesore u krijua nga arkitekti zviceran Le Corbusier. Wshtë shembulli i vetëm përfaqësues i punës së tij në Lindjen e Largët; dhe përmbledhja e New York Times për hapjen e saj sugjeroi që ndërtesa vetë paraqiste një “rëndësi artistike dhe bukuri”, e cila rivalizonte pikturat brenda. Ndërtesa shumëkatëshe me beton të përforcuar u përfundua në Mars 1959 si një simbol i rifillimit të lidhjeve diplomatike midis Japonisë dhe Francës pas Luftës së Dytë Botërore.

Pavillon Le Corbusier

It is the last building designed by Le Corbusier marking a radical change of his achievement of using concrete and stone, framed in steel and glass, in the 1960s created as a signpost for the future. Le Corbusier made intensive use of prefabricated steel elements combined with multi-coloured enamelled plates fitted to the central core, and above the complex he designed a ‘free-floating’ roof to keep the house protected from the rain and the sun.

Pavillon Le Corbusier

Kjo është ndërtesa e fundit e krijuar nga Le Corbusier që shënon një ndryshim rrënjësor të arritjes së tij të përdorimit të betonit dhe gurit, e përshtatur nga çeliku dhe qelqi, në vitet 1960 të krijuara si një pikë referimi për të ardhmen. Le Corbusier bëri përdorimin intensiv të elementeve të parafabrikuara të çelikut të kombinuara me pllaka të emaluara me shumë ngjyra të vendosura në thelbin qendror, dhe mbi kompleks ai projektoi një “çati-lundruese falas“ për ta mbajtur shtëpinë të mbrojtur nga shiu dhe dielli.

Cabanon

A native of the Swiss Jura, Le Corbusier loved the Mediterranean, the light, the landscapes where great civilizations had emerged, and the rural architecture. The Cabanon bears witness to these ancient roots, and the architect, who was to die in the waves off Cabbé beach on 27 August 1965, now lies at rest in Roquebrune cemetery.

Cabanon

Një vendas i Swiss Jura, Le Corbusier e donte Mesdheun, dritën, peizazhet ku ishin shfaqur civilizime të mëdha dhe arkitekturën rurale. Cabanon jep dëshmi për këto rrënjë të lashta, dhe arkitekti, i cili do të vdiste në valët larg plazhit të Cabbé më 27 gusht 1965, tani shtrihet në prehje në varrezat e Roquebrune.

Source: https://sitelecorbusier.com/en/le-corbusier/

https://en.wikipedia.org/wiki/Le_Corbusier